Dag 11 Thassos - bergdorpjes

We beginnen onze dag rustig en gaan lekker bij het zwembad zitten. Vanwege de stank, rioollucht of zijn ze aan het mesten?, verhuizen we een paar keer. Uiteindelijk geven we het maar op en gaan naar onze kamer, onderweg zien we dat het riool geleegd wordt, vandaar dus!

Vandaag willen we de bergdorpjes gaan bekijken. Het is behoorlijk warm, dus een koel bergdorpje trekt wel.
We rijden eerst naar Theologos. Vanaf daar willen we naar Kastro en de andere bergdorpjes. Theologos was vroeger de hoofdstad van Thassos. Het ligt onderaan tegen een berg, dus nog erg warm. We zien oude huisjes met leistenen daken, restaurantjes, een museum, maar geen bord richting Kastro. Wanneer we het dorp uit rijden komen we een groepje jongeren op quads tegen, ook zij zijn ook zoek naar Kastro. Wij rijden in de richting waar zij vandaan komen dus dat geeft weinig hoop. We zien uiteindelijk nog wel een bord Kastro, maar de weg is onverhard en te lang om dat met onze corsa te doen.
We rijden terug naar Potos, waar we een winkeltje hebben gezien, en kopen daar een betere en een boekje over Thassos.
We proberen om via Limenaria naar Kastro te komen, met onze nieuwe kaart moet dat lukken, denken we. Maar weer stuiten we op onverharde wegen. Dat wordt hem dus niet. Er is hier geen verhard wegen netwerk tussen de bergdorpjes. Er is een soort van ringweg langs de kust en naar ieder bergdorpje een weg, al dan niet verhard.
We wijzigen onze plannen en rijden door naar Prinos, je hebt daar de bergdorpjes Mikros Prinos en Makro Prinos, dat moet de moeite waard zijn volgens ons aangeschaft boekje.
Het is lastig rijden hier, want sommige plaatsen hebben verschillende namen (handig!). Het dorpje waar wij rechtsaf moeten, heet volgens de kaart Kalives, maar hier Prinos. En de dorpjes Mikros Prinos en Makro Prinos heten ook wel Kazaviti, tja ...
In Mikros Prinos stoppen we bij een openlucht theater (niet oud) en gaan daar even picknicken. We bekijken het kerkje Ayios Yeoryios en rijden dan door naar Makro Prinos. Daar wacht ons een verrassing: een mooi dorpje met hele steile straten omhoog, originele huisjes in een voor dit eiland kenmerkende bouwstijl en een pleintje met prachtige oude platanen. De oudste, grootste, is helemaal hol van binnen. Het is een wonder dat hij nog leeft. Met ijzeren kabels wordt hij ondersteund/bijeen gehouden. Genoeg om te fotograferen hier!
Hierna rijden we naar Limenaria, eigenlijk een beetje aan de rand van dit dorp om de drukte te vermijden, en gaan daar op het strand liggen. Het water is heerlijk en we zien wederom veel vis. Hier blijven we tot etenstijd liggen.
's Avonds eten we weer bij 'ons' restaurant. Wederom heerlijk, terwijl we iedere dag iets anders bestellen!
Kalinichta!