Dag 14 Monument Valley

Na een nacht Monticello reizen we weer verder. Best jammer, doordat het hoog ligt is de temperatuur hier erg aangenaam. 's Nachts geen airco aan, heerlijk!
We vertrekken richting het zuiden en kijken onderweg weer onze ogen uit, wat een mooi land is dit toch. We passeren de Twins Rock, de Mexican hat en rijden naar Goosenecks State Park. Een heel klein parkje met 1 uitzichtpunt, maar wat voor een: in plaats van de hoefijzervormige rivierbedding die we bij Deadhorse Point SP zagen, zien we nu een dubbele! Deze keer niet van de Colorado rivier, maar van de  San Juan river. We maken weer mooie foto's, B klimt zelfs nog een stukje naar beneden om nog wat mooie plaatjes te schieten. Misschien komt ie zo ooit nog van zijn hoogtevrees af.
Na deze tussenstop rijden we richting Monument Valley, eerst komen we  over de beroemde lange weg die naar Monument Valley leidt. Onderweg is het oppassen, mensen zijn zo geobserdeerd door het uitzicht dat ze bijna vergeten dat ze ook nog meedoen in het verkeer. Voor ons draait iemand plots de weg op en B moet flink remmen. Ook staan er mensen op de weg om foto's te maken. We zien nog een dood paard met de benen omhoog langs de weg liggen (stond misschien ook midden op de weg van het uitzicht te genieten) en nog iets uitgemergelds, een beetje luguber allemaal.
Eenmaal in het park zien we de betoverende view waar het allemaal om draait, en ook het gelijknamige hotel The View, jawel ons hotel voor komende nacht. We kunnen nog niet inchecken, maar dat is geen probleem, we willen toch nog de 17 mijl lange Valley Drive rijden.
Je kunt met de Navajo's hier rondrijden, maar je mag ook met eigen auto. Nu kunnen we onze Tahoe goed inzetten, 4 wheel drive aan en daar gaan we. We worden flink door elkaar geschud en verbazen ons over mensen die met hun mooie (lage) auto dit terrein op durven. We horen de bumpers schrapen over de weg ...
We genieten volop van al het moois om ons heen: grote rotspartijen met mooie namen als Elephant Butte, West en East Mitten, Spearhead mesa.
Bij John Ford's point kijkt M niet goed uit, blijft met een voet in een kuil hangen en gaat languit. Gelukkig hebben we ons EHBO tasje bij ons, doen we nooit wat mee, maar was nu wel handig. Na alle schaafplekken te hebben schoongemaakt en de enkel flink te hebben ingesmeerd met arnica, leggen we er nog een zak koude pruimen op en rijden weer verder.
Wanneer we klaar zijn met de route, is ook onze kamer klaar en mogen wij de kamer in. De gordijnen zijn dicht, het is donker, we doen de gordijnen open en ........... wat een mooi uitzicht hebben we over de vallei, we zijn er stil van! We gaan eerst een tijd genieten op ons balkon en komen tot de conclusie dat we het mooiste uitzicht van het hele hotel hebben ;-).
Tegen zessen gaan we eten hier bij het hotel, we hebben geluk: we mogen bij het raam zitten en genieten van onze Clint Eastwood chicken.
Na het eten strompelen we (M) richting onze kamer want de eerste voorstelling gaat zo beginnen: de zonsondergang!
Gelukkig staan er drie mooie rotspartijen dicht bij het hotel, doordat het zo heiig is, is de rest waziger en valt de zonsondergang ook een beetje tegen. We hoorden vandaag trouwens ook hoe het komt: er zijn een vijftal branden aan de north rim van de grand canyon, verschrikkelijk, wat zal er weer veel natuur verloren gaan. Hoezo global warming?
Morgenvroeg (om 6 uur) gaan we voor de tweede voorstelling! En nu maar hopen dat M haar enkel niet te zwaar beschadigd is in verband met Antelope Canyon overmorgen.

See you!