dag 12 Dead Horse Point SP en Canyonlands

Vandaag vertrekken we minder vroeg dan gisteren en nemen daarbij de warmte maar op de koop toe. Dit tot grote tevredenheid van B, want dan kan hij nog even de formule 1 kijken. Daar blijkt de aardigheid al snel vanaf te zijn als blijkt dat Max weer eens is uitgevallen vanwege motorpech.  Dus duwen we de tv maar uit en gaan ontbijten.
Nadat we hebben ontbeten en de auto ook van de nodige brandstof hebben voorzien gaan we op pad. Overigens valt het benzineverbruik van de Tahoe mee, gemiddeld haalt hij ongeveer 1 op 9 en dat is toch niet slecht voor een 5.zoveel liter. Bovendien is de benzine niet duur, we hebben getankt voor 60 eurocent per liter. We bezoeken deze keer Dead Horse Point SP en daarna naar Canyonlands.
Als we het eerste park inrijden dan vragen we ons af wat hier te zien is. We  zien alleen maar een vlakke prairie en dat boeit ons eigenlijk niets. Maar als we vlakbij het eindpunt zijn dan doemt er een gigantisch mooie canyon op (zoals in Grand Canyon) met schitterende rode kleuren. Diep beneden zien we een rivier door het  diep uitgesneden gebergte meanderen en ja hoor het blijkt onze Colorado rivier te zijn. We zitten dus nog steeds in het goede spoor. Het meest indrukwekkende punt is daar waar de rivier in een hoefijzerachtige vorm zijn weg zoekt. Deze overlook lijkt op de Horse Shoe Bend, die we komende week nog gaan bekijken. In dit hoefijzer-vomig stuk land werden in het verleden wilde paarden bijeengedreven door cowboys. Eenmaal is het voorgekomen dat de cowboys vergeten waren de paarden daar weg te halen waardoor alle paarden door watergebrek om het leven zijn gekomen. Hiermee is de naam verklaard.
Bij het visitor center horen we dat hier een aantal oude films zijn opgenomen, maar degene die wij pas geleden nog weer hebben gezien is de meest recente:Thelma and Louise waarbij de beide dames na een heel avontuur met auto en al in het ravijn storten.
De Canyonlands is een heel uitgebreid gebied met een noord ingang (Island in the Sky) en een west ingang (the Needles); afstand tussen beide ingangen bedraagt maar liefst 100 mijl. Vandaag gaan we naar Island in the Sky, morgen zijn the Needles aan de beurt.
We starten bij Shafer Canyon overlook en verwachten eigenlijk weer iets als Dead Horse Point, maar hier is de Canyon totaal anders. Sterker nog bij ieder viewpoint ziet de canyon er anders uit.
Vervolgens gaan we naar The GreenRiver Overlook en verwachten hier de rivier te zien: maar nee, prachtig uitgeslepen holtes in de roestbruine grond, het geheel lijkt heel buitenaards. De rotsen zijn er zo diep uitgesleten dat we geen zicht op de rivier hebben. Verderop in het park, vlakbij Needles gaat de Green River op in de Colorardo rivier.We rijden verder naar de Upheavel Dome, dit is een grote krater. De meningen over het ontstaan van deze krater zijn verdeeld: of het is een ingestorte zoutkoepel, of het is een meteorietinslag. Op dit moment denken ze dat het een inslag geweest is. Het is een behoorlijke trip naar boven om bij de overlook te komen en de temperatuur is al aardig aan het stijgen. De flesjes water die we bij ons hebben vliegen erdoor.
We rijden verder naar het zuiden, we bekijken de Buck Canyon Overlook en de Grand View Point Overlook. Het blijft buitenaards hier: bij de Grand View menen we een grote dinopoot afdruk te herkennen, maar dit komt waarschijnlijk dat we last van de warmte beginnen te krijgen.
We besluiten om de, tot het laatst bewaarde, Mesa Arch te bekijken. De enige Arch in dit park. We worden niet teleurgesteld, hij staat er nog, en zelfs met een prachtige doorkijk naar de Canyon erachter.
Behoorlijk oververhit kruipen we weer in onze auto, airco aan en rijden maar! We halen wat boodschappen bij de plaatselijke super, zodat we vanavond niet meer de deur uit hoeven. Bij het hotel gekomen vallen we vermoeid onze kamer binnen. We vinden nog wel de moed om even het zwembad in te gaan om het zout van ons af te spoelen en onze lichamen te koelen.

CU!