Dag 3 Scotts Bluff - Rapid City

De dag begint nog in te verschillende werelden. Het is 4.55 in de ochtend als in San Diego de wekker gaat, in Denver is het dan 5.55. In beide gevallen dus érg vroeg. En waar het ene duo vroeg naast het bed staat om een vliegtuig de halen, is het andere koppel qua ritme nog niet helemaal geland in de VS...

5 uurtjes later smelten deze twee werelden in een parkeergarage in Denver samen en begint een lange reis. Het eindpunt van deze eerste reisdag is er gelijk een van het type 7-mijlslaarzen: een autorit van ongeveer 6 uur naar Rapid City, in South Dakota. Na een stoepje bij de Starbucks als momentje van weerzien en later een picknicklunch langs de snelweg, maken we na ruim 3u een tussenstop in Scotts Bluff National monument.

Deze steenformaties in de staat Nebraska danken haar magie vooral aan een historische context. In de negentiende eeuw trokken de Amerikanen vanuit het oosten maar het westen, gevoed door hun patriotische overtuiging dat het Gods wil is dat de zij het continent van de Oostkust tot de Westkust dienen te bewonen. De rotsformaties rondom Scotts bluff vormen voor deze emigranten een baken, een duidelijk herkenningspunt na de lange tocht over het westelijke vlakke land. Bovendien vormen de bluffs een natuurlijke poort, een plek waar het relatief makkelijk is om het bergmassief te passeren.

We nemen een kijkje boven en dromen weg bij het idee dat hier al die huifkarren gepasseerd zijn, op weg naar de vruchtbare gronden in Oregon of het goud in California. We speuren tevergeefs naar oude karrensporen, maar vinden slechts een aantal speciaal neergezette huifkarren, die toch zeker het gevoel van vroeger tijden terugbrengen. Hier passeerden toch een kwart miljoen mensen, op zoek naar al het paradijselijke dat hun was beloofd. Later werd er tussen Oost en west zelfs een heuse pony express opgezet, een postverbinding, die in ruim 7 dagen post en nieuw bracht naar deze oosterlingen.

Een reis van ruim zeven dagen, en dan voelt onze eendaagse reis al als een behoorlijke onderneming. B kruipt achter zijn vertrouwde plekje in zijn eigen huifkar. Ofja huifkar, zeg maar een soort vliegtuig zonder vleugels. Hij brengt ons langs de machtige grasvelden van Nebraska helemaal naar SD. San Diego? Nee, South Dakota, in Rapid City om precies te zijn. Hier treffen we een alleraardigst hotel. We eten in een nabijgelegen steakhouse, dat ons 'emigranten' allen zeer kan bekoren.

Zo eindigt onze eerste dag een beetje tegenovergesteld van de emigranten uit de 19e eeuw. Van Californië, via Colorado, Wyoming en Nebraska naar South Dakota. Niet op zoek naar goud of grond, maar naar een gezellige week vol natuur, avontuur en gezelligheid!

Slaap lekker!