Dag 16 Antelope Canyon

Na een relaxte avond, gisteravond nog lekker buiten in het bubbelbad gelegen, en een goede nachtrust zijn we helemaal klaar voor deze dag.
We hebben ons opgegeven voor de fotografentour bij de Antelope Canyon, maar doorgewinterde fotografen zijn we niet. B neemt nog wat foto-instructies door op internet en M verzamelt alles wat ze nodig denkt te hebben: water, koekjes, petten, extra camera, reserve schijfje, wat er maar in 1 rugzak past, alsof we 1 dag op pad gaan ipv 2,5 uur.
We melden ons ruim op tijd hier in Page bij het kantoor waar we de tour gereserveerd hebben. B krijgt zijn gehuurde tripod en gaat alvast kijken hoe dat ding werkt. Alle groepen worden 1 voor 1 bij de wagens geroepen. Iedere groep heeft zijn eigen kleur, wij hebben een witte kaart gekregen. De massa mensen buiten bij het kantoor slinkt snel, wij vertrekken als laatste, een klein groepje van totaal 5 mensen en 1 begeleidster.
De rit duurt 20 minuten. Het eerste deel van de route verloopt nog rustig (over de verharde weg), maar dan zijn er amper 10 minuten verstreken. Daarna begint het onverharde gedeelte en we worden flink door elkaar geschud . Gelukkig zijn we niets verloren onderweg en doet de camera het nog.
Vlak voor de ingang van de Upper Antelope Canyon stoppen we en kan de tour beginnen.
Onze vrouwelijke gids, staat haar mannetje in de kloof. Omdat wij  de fotografen tour doen krijgen we een voorkeursbehandeling en houdt ze de ruimte vrij zodat wij naar hartelust plaatjes kunnen schieten, 2 minuten per scene. Ze geeft tips en doet soms iets voor (waarbij ze dan de camera van M gebruikt, M blij). Soms moet je op precies een bepaalde plek staan om de juiste foto te krijgen, dan schept ze weer wat zand de lucht in zodra de lichtstralen beter te zien zijn. Ook gaan we een stukje terug in de route, omdat de zon dan net iets beter staat. We zijn dan ook erg blij met onze gids! En heel blij dat we juist deze tour geboekt hebben, we zijn wel 2 uur in de canyon (en het is maar 400 meter heen en 400 meter terug op een vlakke zandbodem, dus makkelijk begaanbaar). Op de terugweg krijgt onze gids het ook moeilijk; inmiddels is de hele canyon volgelopen met mensen en valt er niet veel meer te regisseren. Bovendien is het bewolkt geworden en is de lichtinval minder. Met een hele hoop nieuwe, betoverende indrukken en heel veel foto's gaan we tevreden de pickup weer in en hobbelen weer terug naar Page. We zijn zwaar onder de indruk van deze ervaring en de hele terugreis is de glimlach niet van ons gezicht geweest. Zelfs op onze hotelkamer moeten we eerst alle indrukken verwerken alvorens we de rest van de dag oppakken.
We zijn moe, we zitten onder het zand en hebben honger. Snel even langs de Walmart voor een broodje, nagenietend eten we dit op onze kamer en duiken dan het zwembad/bubbelbad in.
We rijden nog even terug naar Lake Powell, en bezoeken de Glen Canyon NP area. Glen Canyon is onder water komen te staan bij de bouw van de stuwdam. Het hele project is binnen planning gerealiseerd in 7 jaar. Het heeft vervolgens 17 jaar geduurd voordat het meer vol was. Met de waterkracht wordt electriciteit opgewekt. Er komt veel electriciteit uit deze regio want even verderop staat een grote kolencentriale. Glen Canyon is een watersportgebied met havens, campings en boothellingen. Het is, net als gistermiddag, bewolkt, dus de kleuren komen niet zo mooi uit als bij een zonnige middag. We rijden zover we kunnen over de verharde weg, maken wat foto's en rijden, via Walmart voor  ons avondeten, weer terug. We zijn helemaal k.o. van alle indrukken van vandaag, maar het was een hele bijzondere dag!