Dag 9 Rocky Mountains

De tweede dag in de Rocky Mountains; deze keer laten we de auto niet het werk doen maar gaan we zelf aan de slag!
We gaan naar het merendistrict met onder andere Bear Lake. Het is druk op de route en we worden al gewaarschuwd voor volle parkeerplaatsen.
B durft het wel aan om tot het eind door te rijden maar verliest toch tegen een meerderheid van stemmen.
We besluiten de auto bij een park & ride te zetten en met een shuttlebus verder te reizen naar het starpunt van de trails. Dit is overigens wel goed geregeld hier, de bussen rijden continue af en aan.
Bij eindstation Bearlake stappen we uit en de jongens vragen om advies aan een ranger. Zij raadt ons aan om naar Dreamlake te wandelen en dan te beslissen of we nog verder willen naar Emerald Lake. Nee we zijn geen mietjes, maar door de ijle lucht overschatten we regelmatig onze krachten vandaar deze defensieve aanpak.
Met onze klimgeit A voorop gaan we  op pad. Het eerste meer dat we tegenkomen is Nimf lake, een redelijk meer met mooie gele waterlelies (ofzo). Ondertussen zijn we al aardig wat meters geklommen terwijl we gestart zijn bij zo'n 3000 meter hoogte.
We klimmen verder naar Dream Lake, ondertussen krijgen we het al aardig zwaar moet ik zeggen, de volgende keer moeten we eerst maar op hoogte-stage.
We vinden een mooi plekje bij Dream Lake en eten daar de broodjes die Ma vanmorgen heeft gehaald. Binnen no time worden we vergezeld door chipmunks en vogels die graag een graantje van onze lunch willen meepikken. Uiteraard krijgen ze niets, want feeding the wildlife is forbidden. Ondertussen verzamelen we de moed om weer verder te gaan. We stoppen nog een poosje bij een mooie waterval en bijten nog even door, EmeraldLake gaat ons ook lukken.
Emerald Lake biedt ons de verdiende beloning: een mooi meer tussen de besneeuwde bergen met een waterval. A probeert nog om richting de waterval te klimmen, maar komt na een tijd toch weer terug. Plots zien we een grote marmot lopen, Ma en A gaan er bewapend met fototoestellen achteraan en komen zowaar met foto's en een filmpje terug.
De terugweg gaat aardig wat sneller dan de heenweg, binnen het uur zijn we weer beneden, al met al hebben we ruim 3 uur gelopen (met pauzes). We kijken nog even naar Bearlake en stappen dan de shuttlebus weer in.
Moe zoeken we onze auto weer op, voordat we bij Estes Park zijn hebben we al weer een aantal edelherten gezien, qua wildlife hebben we deze vakantie echt niets te klagen! Maar het spotten van een beer wil wederom niet lukken.
We rijden richting ons eerste hotel, net buiten Denver, Ma en A maken zich op voor de terugreis, want voor de mannen zit de vakantie er weer op, zij vliegen vanavond weer naar San Diego.
We eten samen nog bij de Tower Grill, hebben we ondertussen goede ervaringen mee, en drinken na afloop nog thee/koffie bij ons hotel.
Net voordat er een flinke onweersbui over trekt, brengen we de jongens naar het vliegveld. Het is maar een afscheid voor een dikke week, dus dat valt mee,
Het afscheid is echter nog van veel kortere duur. Een uur later staan we weer op het vliegveld om de jongens af te halen. De onweersbui heeft het vluchtschema zodanig in de war gebracht dat ze minimaal 3 uur vertraging hebben. Ze besluiten morgenvroeg te vertrekken.Nadat we hun in een hotel hebben ondergebracht kunnen we eindelijk gaan slapen.