Death Valley National Park
19 September 2012 | Verenigde Staten, Furnace Creek
Na het bezoek aan Death Valley begrijpen we waarom het park deze naam heeft gekregen. Jonge, jonge, jonge, wat was het daar heet. De hoogst gemeten temperatuur vandaag was 113 oF, maar liefst 45 oC. En dan te bedenken dat het er 's zomers nog warmer is!
Ik zeg het maar één keer, dan hoef ik hieronder er niet steeds op terug te komen: wat een prachtige omgeving en een enorm contrast, die hoge bergen en de onafzienlijke vlakke vallei.
We vertrokken vanmorgen om circa half 9 uit Independence, een dorp met verder geen eetgelegenheden. Ja, hoe verder we naar het oosten gaan hoe soberder het wat dat betreft wordt, alhoewel Las Vegas? Het motel had ook geen ontbijt, dus we hebben gegeten in het volgende stadje Lone Pine, in het Alabama Hills Cafe. Daar zat er groep luidruchtige motorrijders en ja hoor, het waren Nederlanders. Ons eerste goede ontbijt, toast met scrambled eggs voor B en toast met uitsmijter (sunshine up) voor M. Hier hebben we bovendien een mooi uitzicht op Mount Whitney (14494 ft).
Daarna begint de afdaling naar Death Valley. We stoppen bij Padre Crowley Point met uitzicht op, naar later blijkt, de eerste vallei.
Nadat we deze vallei bereikt hebben gaat het weer bergop. Met borden langs de weg wordt aangeraden de airco uit te zetten om te voorkomen dat de motor oververhit raakt, maar dit advies slaan we in de wind. We rijden immers in een Jeep, die moet toch tegen dit soort situaties opgewassen zijn. Gelukkig blijkt dit ook, de naald van de temperatuurmeter blijft netjes op zijn plaats.
In de afdeling naar de tweede vallei bereiken we ter hoogte van het ranger station sea level; we zijn dan binnen no time van 4000 ft afgedaald naar 0 ft. De temperatuur stijgt zienderogen van 73 oF naar 105 oF.
Vlak daarna is een formatie van zandduinen te bewonderen. Hier houden we het snel voor gezien, want het zand is loeiheet.
We bezoeken een oude borax fabriek, maar ook hier is het zo heet, dat we genoodzaakt zijn een snelle ronde te maken. Het furnace creek center is een visitor center met airco. Hier bekijken we een film over Death Valley, maar belangrijker nog is dat het voor de nodige verkoeling zorgt.
We vervolgen de route via Artist Drive, dit is een autoroute door de kleurrijke bergen. Bijna alle kleuren van de regenboog zijn te bewonderen. Bij Devils Golf Course maken we voor het eerst kennis met een (geerodeerde) zoutvlakte.
Het hoogtepunt van Death Valley is Badwater, dit is een enorme zoutvlakte op het laagste punt in Death Valley. Badwater dankt zijn naam aan het slechte water (bad water) en dat verbaast ons niet, want het water dat we zien staat stijf van het zout! De vlakte bevindt zich 282 ft (85,5 meter) beneden zeenivo, maar dat is voor ons als Nederlanders niet zo heel bijzonder. Wat wel bijzonder is, is dat de temperatuur hier het hoogst is, namelijk 113 oF/45 oC. Toch lopen we een heel eind de zoutvlakte op. Oververhit komen we weer bij de auto aan. De airco staat een half uur maximaal te blazen om de hitte uit onze lichamen te verdrijven. We hebben in de uren dat we in Death Valley zijn een gallon (3,8 liter) water gedronken!
Daarna volgt nog een lange rit naar Tecopa Hot Springs. We eten in Shoshone, in de Crowbar, naast het huis van de sherrif, dus maar geen alcohol vandaag, we moeten nog rijden.
Onze kamer grenst aan een mineraalbad. Via een deur in onze kamer stappen we zo het bad in en daar komen we een beetje tot rust.
Morgen reizen we af naar Las Vegas en hopen vrijdag Marten daar te ontmoeten.
CU!
Ik zeg het maar één keer, dan hoef ik hieronder er niet steeds op terug te komen: wat een prachtige omgeving en een enorm contrast, die hoge bergen en de onafzienlijke vlakke vallei.
We vertrokken vanmorgen om circa half 9 uit Independence, een dorp met verder geen eetgelegenheden. Ja, hoe verder we naar het oosten gaan hoe soberder het wat dat betreft wordt, alhoewel Las Vegas? Het motel had ook geen ontbijt, dus we hebben gegeten in het volgende stadje Lone Pine, in het Alabama Hills Cafe. Daar zat er groep luidruchtige motorrijders en ja hoor, het waren Nederlanders. Ons eerste goede ontbijt, toast met scrambled eggs voor B en toast met uitsmijter (sunshine up) voor M. Hier hebben we bovendien een mooi uitzicht op Mount Whitney (14494 ft).
Daarna begint de afdaling naar Death Valley. We stoppen bij Padre Crowley Point met uitzicht op, naar later blijkt, de eerste vallei.
Nadat we deze vallei bereikt hebben gaat het weer bergop. Met borden langs de weg wordt aangeraden de airco uit te zetten om te voorkomen dat de motor oververhit raakt, maar dit advies slaan we in de wind. We rijden immers in een Jeep, die moet toch tegen dit soort situaties opgewassen zijn. Gelukkig blijkt dit ook, de naald van de temperatuurmeter blijft netjes op zijn plaats.
In de afdeling naar de tweede vallei bereiken we ter hoogte van het ranger station sea level; we zijn dan binnen no time van 4000 ft afgedaald naar 0 ft. De temperatuur stijgt zienderogen van 73 oF naar 105 oF.
Vlak daarna is een formatie van zandduinen te bewonderen. Hier houden we het snel voor gezien, want het zand is loeiheet.
We bezoeken een oude borax fabriek, maar ook hier is het zo heet, dat we genoodzaakt zijn een snelle ronde te maken. Het furnace creek center is een visitor center met airco. Hier bekijken we een film over Death Valley, maar belangrijker nog is dat het voor de nodige verkoeling zorgt.
We vervolgen de route via Artist Drive, dit is een autoroute door de kleurrijke bergen. Bijna alle kleuren van de regenboog zijn te bewonderen. Bij Devils Golf Course maken we voor het eerst kennis met een (geerodeerde) zoutvlakte.
Het hoogtepunt van Death Valley is Badwater, dit is een enorme zoutvlakte op het laagste punt in Death Valley. Badwater dankt zijn naam aan het slechte water (bad water) en dat verbaast ons niet, want het water dat we zien staat stijf van het zout! De vlakte bevindt zich 282 ft (85,5 meter) beneden zeenivo, maar dat is voor ons als Nederlanders niet zo heel bijzonder. Wat wel bijzonder is, is dat de temperatuur hier het hoogst is, namelijk 113 oF/45 oC. Toch lopen we een heel eind de zoutvlakte op. Oververhit komen we weer bij de auto aan. De airco staat een half uur maximaal te blazen om de hitte uit onze lichamen te verdrijven. We hebben in de uren dat we in Death Valley zijn een gallon (3,8 liter) water gedronken!
Daarna volgt nog een lange rit naar Tecopa Hot Springs. We eten in Shoshone, in de Crowbar, naast het huis van de sherrif, dus maar geen alcohol vandaag, we moeten nog rijden.
Onze kamer grenst aan een mineraalbad. Via een deur in onze kamer stappen we zo het bad in en daar komen we een beetje tot rust.
Morgen reizen we af naar Las Vegas en hopen vrijdag Marten daar te ontmoeten.
CU!
-
20 September 2012 - 15:03
Paul En Judith:
Die hitte herinneren we ons nog. Maar ook de hitte in Las Vegas! We hebben Las Vegas ervaren in de camper en in hotels, het voordeel van een hotel is de airco. We zijn benieuwd hoe jullie deze stad ervaren! En of Marten idd vrijdag kan komen, wel leuk als jullie de reis met z'n drietjes kunnen voortzetten. Mooi is de natuur daar, he!!!! Geniet ze!! -
21 September 2012 - 19:25
Trijn:
Elke dag jullie verslag gelezen.
wat een belevenis..
af en toe wel erg heet daar.
Leuk dat Marten nog wat met
jullie meekan,doe hem ook
de groeten van ons.
hier is alles O.K.
Nog veel plezier en tot horens.
De Vlassies. -
21 September 2012 - 19:50
Nettie En Rob:
Hallo lieve wereldreizigers,
We lezen jullie verslagen ierdere dag, de fotos zijn ook erg leuk, jullie zien er heel gelukkig en ontspannen uit, wij maken alles weer mee, gisteren bij vrienden in Rotterdam nog hun fotoboeken van ong. dezelfde reis bekeken, en we gaan deze week nog onze films ook weer bekijken, wij hadden op weg naar Death Valley een andere weg dan de voorgenomen route genomen, een kortere binnenweg, was wel spannend of het goed zou gaan, maar toen we toch goed aankwamen was het uitzicht zo grandioos. dat we dit nooit zullen vergeten, dat een dode vallei zo mooi, maar ook zo heet kan zijn, wij hebben toen wel een stuk niet kunnen doen, een aardverschuiving door ernstige regenval, niet te geloven toch in die droogte,
groetjes en rij voorzichtig
Nettie en Rob -
21 September 2012 - 19:50
Nettie En Rob:
Hallo lieve wereldreizigers,
We lezen jullie verslagen ierdere dag, de fotos zijn ook erg leuk, jullie zien er heel gelukkig en ontspannen uit, wij maken alles weer mee, gisteren bij vrienden in Rotterdam nog hun fotoboeken van ong. dezelfde reis bekeken, en we gaan deze week nog onze films ook weer bekijken, wij hadden op weg naar Death Valley een andere weg dan de voorgenomen route genomen, een kortere binnenweg, was wel spannend of het goed zou gaan, maar toen we toch goed aankwamen was het uitzicht zo grandioos. dat we dit nooit zullen vergeten, dat een dode vallei zo mooi, maar ook zo heet kan zijn, wij hebben toen wel een stuk niet kunnen doen, een aardverschuiving door ernstige regenval, niet te geloven toch in die droogte,
groetjes en rij voorzichtig
Nettie en Rob -
21 September 2012 - 19:50
Nettie En Rob:
Hallo lieve wereldreizigers,
We lezen jullie verslagen ierdere dag, de fotos zijn ook erg leuk, jullie zien er heel gelukkig en ontspannen uit, wij maken alles weer mee, gisteren bij vrienden in Rotterdam nog hun fotoboeken van ong. dezelfde reis bekeken, en we gaan deze week nog onze films ook weer bekijken, wij hadden op weg naar Death Valley een andere weg dan de voorgenomen route genomen, een kortere binnenweg, was wel spannend of het goed zou gaan, maar toen we toch goed aankwamen was het uitzicht zo grandioos. dat we dit nooit zullen vergeten, dat een dode vallei zo mooi, maar ook zo heet kan zijn, wij hebben toen wel een stuk niet kunnen doen, een aardverschuiving door ernstige regenval, niet te geloven toch in die droogte,
groetjes en rij voorzichtig
Nettie en Rob
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
